UNHA FOLGA QUE NON BENEFICIA A NINGUÉN

A folga xeral convocada para mañá(29 de septiembre) en España por sindicatos vaise producir no peor momento económico da historia da democracia española. A folga só terá éxito si se paraliza o transporte. A maioría dos traballadores, como explicaremos máis abaixo, non queremos ir a folga pero si no hai medio de transporte moitos non poderemos acudir o noso lugar de traballo.
 
¿Poderán os sindicatos, mediante a folga, conseguir os seus obxetivos?
As duas folgas máis importantes, convocadas polos sindicatos, da democracia, a de 1998 e a de 2002 fixeron que os gobernos votasen para atrás as reformas laborais. Estas folgas, o igual que a que habrá mañá, dirixiron contra lexislaciones que flexibilizaban o mercado laboral e favorecían o empleo xuvenil. Sin embargo, a folga xeral de mañá no podrá facer cambiar, tal como pretenden os sindicatos, l reforma laboral aprobada este mes polo Congreso nin tampoucolas medidas fiscales conducentes a disminuir o déficit público. O Goberno non pode ceder ante os sindicatos, porque está actuando o dictado dos países centrais da UE e dos mercados financierios internacionais os que debemos 1 billón de euros (o equivalente o PIB español).
Sin reformas non hai crecemento nin xeración de empreo
Ademáis, si este Goberno, ou que veña, non profundizase máis nas reformas económicas (alargar a idade de xubilación, solventar o sistema financieiro, flexibilizar o mercado de traballo, reducir o gasto público e mellorar os niveis de educación e innovación) España só podrá aspirar nos próximos anos a un crecemento moi baixo, inferior o 2%. A lei de Okun establece que hai una relación estable a largo plazo entre a reducción da tasa de paro e o ritmo de crecemento económico. Máis concretamente, só é posible reducir a tasa de paro si a economía crece por enriba do que pode considerarse como normal. En España con un ritmo de crecemento do PIB por enriba do 2%, disminuiría a tasa de paro. En cambio con un crecemento por debaixo do 2% aumentaría a tasa de paro. ¿Qué significa isto? Que sin reformas, nos próximos anos, España crecerá pouco e non creará emprego, e esta situación crítica podería prolongarse ata finais desta década.
¿Axuda a folga xeral a que a economía  crezca e xere emprego?
A folga xeral non vai a contribuir a que a economía crezca e xere emprego. A folga xeral contribuirá a afundir un pouco máis a economía española porque envía os inversores unha mensaxe negativa, precisamente nun momento no que se necesita enviar señais de confianza. De ahí que a maioría dos traballadores, conscientes da crisis que padecemos, non secundaremos a folga por tres motivos:              1) Porque as empresas que aínda sobreviven a crisis xa teñen moitos problemas; só falta que a xente non vaia a traballar anque só sexa un día, 2) Porque nun entorno de incertidumbre, con destrucción de empresas e 4,6 millóns de parados, os traballadores non arriesgaremos o noso traballo indo a folga e 3) Porque coas estreiteces que padecen moitos traballadores non parece que estén dispostos a que se lles desconte un día de salario.
 De ahí que os sindicatos lle estén dando tantísima importancia a folga do transporte público. Si se paraliza o transporte non podremos acudir ao noso lugar de traballo non porque no queiramos sinon porque non nos deixen.
En lugar da folga (confrontación) necesitanse políticas de consenso
En vez de unha folga xeral o que a economía española necesita é xerar emprego. Para isto é necesario disminuir os niveis de incertidumbre que impulsen o creceminto económico através da reactivación dos sectores productivos que teñen futuro a largo prazo. Hai que seguir reformando o mercado de traballo para reducir a tasa de desemprego que sufre España, sobre todo o xuvenil e o inmigrante. A negociación colectiva debería facerse a nivel de cada empresa. Neste sentido os sindicatos deberían aceptar que é necesario que moitas empresas se poidan “descolgar” do convenio colectivo, sin necesidade de realizar trámite algún. E istopese a que os acordos a nivel de empresa restarían poderes e privilexios os burócratas dos sindicatos e da patronal.
Os sindicatos, que teñen bós economistas nas súas plantillas, deberían buscar có resto de axentes sociais e os partidos políticos xacementos de crecemento económico e emprego, porque en vez da confrontación en España fan falta políticas de concertación e acordos sociais que nos axuden a sair da crisis. Neste sentido, o mellor que poden facer é desconvocar a folga.